سرمایه گذاری چیست؟
یکی از تعاریفی که در این خصوص ارائه میشود، سرمایهگذاری (investment) را ارزش از دست رفته در زمان حاضر برای به دست آوردن ارزش بیشتر در زمان آینده میداند.
یعنی سرمایهگذار به جای آنکه سرمایه خود را در زمان حاضر صرف امور مشخص کرده و از آن منفعت ببرد، تلاش میکند تا با قرار دادن آن در حوزهای خاص، به ارزش بیشتری در زمان آینده برسد.
در تعریف دیگری، سرمایهگذاری به این معنا بوده که افراد منابع مالی و پسانداز خود را در جایی به کار گیرند که بعد از مدتی هم اصل منابع را داشته باشند و هم به سود مشخصی برسند.
سرمایه گذاری مستقیم
در سرمایهگذاری مستقیم شما خود به صورت مستقیم مدیریت سرمایهگذاری را بر عهده خواهید گرفت. به عنوان مثال، هنگامی که یک فرد با استفاده از سرمایه و پسانداز شخصی اقدام به راهاندازی یک کارگاه تولیدی میکند، در اینجا وی اقدام به سرمایهگذاری مستقیم کرده است.
سرمایه گذاری غیر مستقیم
در این مدل شما سرمایه را در اختیار یک واسطه قرار داده و سپس سود خود را دریافت میکنید.
چنانچه از دانش و مهارت لازم برای انجام سرمایهگذاری برخوردار هستید، میتوانید از مدل مستقیم استفاده کنید. اما در مقابل، اگر چندان تخصص و وقتی برای این کار ندارد، بهتر است از روش غیرمستقیم استفاده کنید.
هر چند که میزان ریسک در مدل سرمایهگذاری غیرمستقیم کمتر بوده، اما توجه کنید در روش مذکور معمولا میزان بازدهی و سودهی نیز کمتر است.
سرمایه گذاری کوتاه مدت
توجه به فاکتور زمان یکی دیگر از فاکتورهای مورد نظر سرمایهگذاران مختلف است. برخی از آنها تمایل دارند تا در مدت زمان کوتاهی به بازدهی مورد انتظار دست پیدا کنند.انواع سرمایهگذاری کوتاه مدت معمولا به آن دسته از سرمایه گذاری ها گفته میشود که در آنها رسیدن به بازدهی مورد انتظار در یک سال یا کمتر از یک سال محقق میشود.
سرمایه گذاری بلند مدت
تقریبا تمام آنچه که در خصوص سرمایهگذاری کوتاه مدت توضیح دادیم، عکس آن برای مدل سرمایهگذاری بلندمدت صدق خواهد داشت. در این مدل، سرمایهگذاران انتظار زیادی برای بازگشت زودهنگام سرمایه خود به صورت نقدی ندارند. این افراد دید استراتژیکتری از سرمایهگذاری داشته و صرفا به دنبال کسب سود کوتاه مدت نیستند. مدل مذکور معمولا ریسک کمتری به دنبال داشته و میزان بازگشت سرمایه در آن بیشتر از یک سال است.